از زمانی که صابون را از ما گرفتند و به جایش مایع ظرفشویی و مایع دستشویی را به ما معرفی کردند، خیلی نمی گذرد. شاید کسانی که سن و سالشان به دوران قدیم قد می دهد تایید کنند که با صابون های سنتی لباس، دست و ظرف می شستند. بنده خودم یادم هست که مادر بزرگم با خاک یا ماسه ظرف های کثیف خانه را می شست و بدون هیچ هزینه ای و بدون مصرف هیچ مادۀ شیمیایی ظروف را از باقیماندۀ غذاها پاک می‌کرد.
اما حالا انواع و اقسام مواد شیمیایی را می بینیم که روز به روز به تنوع آنها افزوده می شود و با تبلیغات فراوانی که در رسانه ها بابت آنها انجام می شود، مردم را بیش از پیش به سمت مصرف این گونه مواد شیمیایی سوق می دهند.
شاید اولین مادۀ ظرفشویی را همه با عنوان ریکا بشناسند و چقدر خوب کار کردند که در حال حاضر به هر نوع مادۀ ظرفشویی ریکا گفته می شود؛ یعنی این عبارت عمقی در ذهن ما ریشه کرده است. برای اینکه متوجه وارداتی بودن این تکنولوژی ها بشوید، باید به شامپو بدن اشاره کرد که در حال جا انداختن بین اقشار مردم هستند. تا چند سال پیش ما از شامپو بدن چیزی نمی شنیدیم. اما الان می بینیم با تبلیغات گسترده این محصول را به طور گسترده تبلیغ می کنند.
مالیدن مواد شیمیایی به بدن به صورت شامپو عوارض دارد و در طب سنتی داریم که صابون را نباید به بدن مالید. بلکه باید روی لیف پشمی مالید و سپس لیف همراه کف را به بدن کشید.
همین اتفاق برای شامپوی سر و صابون مایع و مایع ظرف شویی هم رخ داده و الان برای همۀ ما عادی شده است. شاید خیلی ها این اتفاقات را ناشی از پیشرفت بدانند. ولی اگر با پیشرفت دهۀ اخیر، باید صابون جامد به مایع تبدیل شود، آیا زمانی که در قرن هفدهم میلادی که اروپاییان توالت نداشتند حکیمان ما نمی توانند آن زمان صابون مایع تولید کنند؟ نمی توانستند شامپو برای سر و بدن تولید کنند؟ میتوانستند و برای آن هم دلایلی وجود دارد که در مقالات بعدی سعی می کنیم توضیحات تکمیلی را خدمت شما مطرح کنیم.
اما شستن ظروف با مایع ظرفشویی، باعث می شود اندکی از مواد شیمیایی مواد شوینده روی ظرف باقی بماند و با مصرف آن در زما صرف غذا، این مواد وارد بدن من و شما می شوند و به صورت تومورها سرطانی مختلف در بلند مدت ظاهر می شود. اگر با بو کشیدن ظروف پس از شستشو بوی مطبوع رایحۀ مایع ظرفشویی آن را می توانیم احساس کنیم، پس چرا با مصرف غذا درون آنها نتوانیم آن مواد را ببلعیم؟!
این در حالی است که خود مواد شوینده برای فردی که در حال استفاده از آن است، به طور مستقیم از طریق سیستم تنفس جذب بدن شده و باعث ایجاد حساسیت های آتی می گردد.
بهترین راه این است که اگر نمی توانید این گونه مواد شوینده را به طور کامل کنار بگذارید و از مواد جایگزین طبیعی مثل صابون های سنتی استفاده کنید، در خیلی از مواقع که ظروف آشپزخانۀ شما نیازی به شستن زیاد ندارند، مثل زمانی که ظرف زیاد چرب نیست، با آب و دست اقدام به شستن آن کنید.
باور کنید اگر در تمام طول عمر، حتی اگر ظروفی که کاملاً چرب هستند را با آب خالی بشویید، هیچ مشکلی برای شما پیش نخواهد آمد، تا اینکه از مواد شویندۀ شیمیایی استفاده کنید. از تبلیغات گسترده ای که در رسانه ها می شود، می توان به فکر تغییر سبک زندگی افراد یک جامعه افتاد. سبک زندگی که با سلامتی آنها ارتباط مستقیم دارد.
با سلام
برای شستن ظروف و دست ها از چه مواد جایگزینی باید استفاده کنیم؟
ممنون
سلام؛ صابون های طبیعی مثل صابون مراغه بهترینه…
لایک.واقعا صابون مراغه خوبه.من انواع شامپو ها رو واسه ریزش مو سرم استفاده کردم جواب ک نداد بدترم شد.از وقتی صابون مراغه میزنم خیلی راضیم
البته مایع ظرف شویی طبیعی و بدون مواد شیمیایی هم وجود داره فقط چون هزینه بیشتری داره افراد کمتری استفاده می کنند
سلام..میتونید برای تهیه محصول جایگزین به ما مراجعه فرمایید:
mahsoolat_salamati1@
با سلام بنده متن شمارو خوندم اما متاسفانه هیچ مستندات علمی خاصی ندارید.دغدغه شما اینه که مثلا چرا صابون نه ؟عرض میکنم صابون جامد از نظر علم بعداشت محیط درست نیست چون میکروارگانیسم هایی وحود دارند که میتوانند در صابون مایع زنده مونده و استفاده کنتده بعدی یا در دفعه بعد رو الوده کنند.و پر از اشکالهای اینشکلی. خوشحال میشم مطالبی بنویسید که بتونه سواد مارو بالاتر ببره.مرسی
در زمان قدیم از خاکستر و نوعی خاک استفاده میشده که هم اکنون هم در دسترس است
سلام در گذشته خانواده های قدیمی از خاکستر که ماده ای قلیایی وچربی زداست و کاه برای شستشوی ظروف استفاده میکردن
منبع این حرفاتون چیه ؟
متاسفانه خیلی از ادعاهایی که میشه، نمیشه براش منبع معتبر پیدا کرد. هر چند که اون ادعا درست باشه.
الان می بینیم که توی تلویزیون تبلیغ میشه راجع به ماندگاری ته مایهٔ مایع ظرفشویی که کدوم مایع ظرف شویی ته مایهٔ کمتری میذاره روی ظروف!!
چرا عوض کبوتر نامه بر که خیلی سالم تره مقابل مانیتور ال ای دی نشستید و پرتوهای زیان بخش را به سلولهای پوست خود تابش می کنید.
خنده دار بود سپاسگزارم، مخصوصا اون بخش قرن هفدهم و حکیمان شما که میتوانستند صابون مایع درست کنند.
اگرموادهاى طبیعى راباتمام وجودمان احساس میکردیم آنوقت متوجه درست بودن این مقاله میشدیم اگرکمى باتأمل به موضوع نگاه میکردیم ومىیدیدیم که چندنفر و به خاطر استفاده ازمواد شیمیائى متأسفانه به چه امراضى مبتلا میشوندآنوقت متوجه عمق موضوع وادعاى درست افرادى که از مواد شیمیائى انتقادمیکنند میشدیم
خنده دارآنجاست که سالى حداقل بیست گرم پریل میخوریم بدون آنکه متوجه بشیم سالى پانصدگرم کرگ فرش و موکت پتو و…غیره میخوریم بدون آنکه متوجه بشیم سالى ده کیلو روغن پالم میخوریم بدون آنکه متوجه بشیم .سالى چقدر دود ماشین و گاز گلخانه اى و غیره سالى چه وکى وچقدر غیره و……..غیره غیره.واقعا بشرموجودعجیبى است تا خدائى نکرده نکرده(هیچ کسى حتى دشمنمان)سلامتى مان به خطر نیفتدخیلى سطحى به مسائل نگاه میکنیم باسپاس ببخشیددوستان.
هیچ مرجعی نیست برای متن و اینکه هردو هم معایب و مزایای خاص خودشون رو دارن شما میخواید بگید مواد طب سنتی عالین و هیچ عیبی ندارن؟
دوست عزیز همانطور که براى ساعتى هم که شده به طبیعت براى تفریح پناه میبریم و طورى آرام میشوى که فراموش میکنى که ازکجاامدى بایدبدانیم که ذات طبیعت باماسازگاره
واقعا دیگه کسی این خزعبلات رو باور نمی کنه خوشبختانه. طب سنتی هم اگر یه چند تا نکته مفید داره همونا هم باید دلایل پزشکی داشته باشه.
یه مدت چار تا کلاهبردار اومدن به اسم حکیم و فلان یه کم معرکه گرفتن. علم روز به روز پیشرفت می کنه، بعضی چیزها تبلیغاته ولی اینکه بگیم قدیما با این سر و صورتشون میشستن پس خوبه و فلان واقعا خنده داره.
قدیما اینترنت هم نبود. شما پس نیا یه سایت بساز و این حرفا رو بزن. برو با گِل سرشور کنار رودخونه بشین سرت رو بشور. والا مردم رو چی فرض می کنن؟!