در پست قبلی عزیزان شاکی بودند که چرا چنین اخباری را در سطح جامعه منتشر می کنیم، در حالی که راهکار رهایی از آن وجود ندارد! در حقیقت این عزیزان به دنبال پاک کردن صورت مساله هستند. اولاً در مطلب قبلی، قصد فقط اطلاع رسانی راجع به افزایش شیوع سرطان بود، و پی نوشتی هم که در ادامه آمده بود، به عنوان مثال فقط به چند مورد کلی از علل سرطان اشاره می کرد.

راه حل مبارزه با سرطان چیست

ببینید، حتماً در خبرها دیدید و شنیدید که مسئولان عزیز، مخصوصاً وزیر بهداشت افزایش وقوع سرطان را رد می کنند. در حالی که حتی آمارهای بین المللی چیز دیگری را نشان می دهد. پس نتیجه می گیریم، مسئولین هم به فکر مردم نیستند. متاسفانه یا در خواب غفلت تشریف دارند یا از راه منحرف شدند!! نمونۀ بارزش همین بحث مذاکرات است که مشاهده می کنید چطور با افکار مردم بازی می کنند.

پس تنها یک راه چاره می ماند و آن هم افزایش آگاهی عمومی است. مردم باید بدانند و مسئولان را بازخواست کنند. از طرف دیگر تا حدودی می توان جلوی اثرات مخرب عوامل سرطان زا را گرفت. درسته، سخت است. اما شدنی است. بنده که الان جلوی رایانه نشستم و این متن را می نویسم، در حال بهره بردن از اثرات سوء این وسیلۀ الکترونیکی است. من هم از این موضوع آگاه هستم. اما تا جایی که می توانم اثراتش را خنثی میکنم.

همانطور که می دانید، خود دستگاه های ارتباطی الکترونیکی (مثل رایانه، لپ تاپ، تبلت، گوشی های هوشمند و …) سودا زا هستند؛ یعنی عامل افسردگی بر شمرده می شوند. خوب، با توجه به اطلاعاتی که دارم، سعی می کنم تا حد امکان اثرات بد این وسایل را از بین ببرم. مثلاً در بیشتر مواقع، بر حسب ضرورت سعی می کنم این وسایل را از خودم دور کنم. یا در مکانی از رایانه استفاده می کنم که دارای تهویۀ مناسب است. چون نمایشگرها یون های مثبت در فضا آزاد می کنند که باید به نحوی از محیط خارج شوند. همچنین سیستم تهویۀ لپ تاپ ها و رایانه ها، گازهای سمی را وارد محیط کار می کنند.

با توجه به اینکه دنیایی که ما در آن زندگی می کنیم، یک محیط کاملاً اجتماعی است، بر خلاف نظر برخی از دوستان، نمی توان مبادرت به غار نشینی کرد! ما همواره در حال اثر گرفتن و اثر گذاشتن روی افراد دور و بر خودمان هستیم. که یکی از این اثراتی که می گیریم، تاثیر مخرب تکنولوژی است.

ضرب المثل معروفِ “جلوی ضرر رو هر وقت بگیری منفعته”، گویای همین مطلب است. درست است که ما باید از فناوری استفاده کنیم، اما با دانش درست استفاده کردن از آن می توانیم اثرات آن را کمتر کنیم. مثالی که در بالا زدم، یک نمونه راجع به استفاده از رایانه بود. برای هر وسیلۀ دیگر می توانیم الگوی صحیح استفاده از آن را بیابیم. مثلاً در مورد همین لامپ های کم مصرف که گویا در بین مردم حرف و حدیث راجع به آن زیاد است، باید گفت؛ اولاً تا جایی که میتوانیم باید از نور افشانی محیط با استفاده از هر نوع لامپی خودداری کنیم. انسان در شب به تاریکی نیاز دارد. اگر این طور نبود، خدا یک خورشید دیگر می آفرید که شب را هم برای ما روشن کند! در ثانی در حال حاضر برای لامپ های معمولی رشته ای هیچ ضرری کشف نشده است. می توان از آنها استفاده کرد.

و نکتۀ آخر اینکه ما در این زمانه آنقدر در مورد سرطان زا بودن مواد و ابزارهای مختلف شنیدیم که گوشمان از این حرف ها کاملاً پر است!! و شاید دیگر تاثیری روی ما نداشته باشد. اما دقت داشته باشید که همیشه مرگ مال همسایه نیست. سرطان یک باره ایجاد نمی شود. بلکه بر اثر سبک زندگی غلط در طول سالیان دراز، یک مرتبه متوجه می شویم در فلان نقطه از بدنمان تومور سرطانی پیدا شده است!! خدا آن روز را برای هیچ کس نیاورد. اما قطره قطره جمع گردد، وانگهی دریا شود…

در مقالات دیگر راجع به کیفیت زندگی هم خواهیم گفت. با ما باشید.