در سال ۱۳۳۴ مبارزۀ وسیعی علیه حجامت صورت گرفت و وزارت بهداشت وقت، مخالفت‌های زیادی با آن کرد به طوریکه این روش اسلامی به تدریج منسوخ شد. بعد از انقلاب اسلامی که سنت‌های اسلامی اندک اندک احیاء شد، برخی از اطبای مسلمان مؤسسۀ تحقیقات حجامت ایران را در سال ۱۳۶۵ تأسیس کردند و در طول این سال‌ها اطبای فارغ التحصیل دانشگاه‌ها را به طور تخصصی آموزش دادند.
نهی و ترویج حجامت در ایران و جهان
اما وزارت بهداشت در بخشنامۀ مورخ ۲۳/۶/۱۳۷۷ حجامت را ممنوع کرد و متعاقباً با نظر فقهی شورای نگهبان و حکم دیوان عدالت اداری این بخشنامه در ۱۷/۴/۱۳۸۰ لغو شد. وزارت بهداشت در دو دولت اخیر حجامت را به عنوان یک روش درمانی تأیید می‌کند.
از حدود بیست سال قبل، همزمان با موج فراگیر پست مدرنیسم که یکی از تبعات آن بازخوانی سنت‌های گذشتگان است، حجامت نیز در جهان نیز اندک اندک رواج یافته تحقیقات زیادی در خصوص آن صورت گرفته است. اصطلاح انگلیسی برای حجامت wet cupping است. به حجامت خشک (بادکش) نیز cupping گفته می‌شود. (cup = فنجان).
منبع: سایت طب سنتی ولیعصر
پ.ن: در دانشگاه استادی داشتیم که دکتر بود و چندان اعتقادی به حجامت نداشت. او می گفت؛ “وقتی توی یک کار پول وجود داشته باشه و مردم برای پرداخت پول به سمتش برن، طبیعی است که دکترها هم هر چند که مزیتی نداشته باشه، ولی برای پول هم که شده اون کار رو انجام بدن. که حجامت هم یکی از این موارد است”
باید گفت، هنوز بسیار دکترها هستند که نمی دانند حجامت چیست و چه اثرات معجزه آسایی دارد. چطور این روش درمانی که در کشورهای پیشرفته در حال مطالعه و اجرا است را می توان از روی هوا رد کرد؟ در حالی که اثرات درمانی آن از سال ها قبل مشهود بوده. این روش درمانی از ایران برخاسته است.